Papatya görmeme cezası vermişler, sustum. Güneşli günlerde boynum bükük kalacakmış, güneşi göremeyecekmişim, sustum. Ağaçların ilk çiçeğini, güzde düşen yaprakları, arının öz toplayışını seyredemeyecekmişim, sustum. Masamı, defterlerimi, kalemlerimi elimden aldılar. Duyduğumda beni del' eden sesini, her gece karşımda canlanan gökkuşağı gözlerini, mehtaplı gecelerden bile güzel gülüşlerini anlatacak şiirler yazamayacakmışım. Buna razı gelmez gönlüm. Ya ölürüm ya seni yazarım, susamam.
Savaş BarhaKayıt Tarihi : 20.12.2020 12:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!