hangimiz sevmedik delicesine
hangimiz uğramadık haksızlıklara
büyüdükçe çoçuk gibi kandırıldık
ve
unutulduk romanlarda
vermediler alın terimizin karşılığını
kulakları sesimize sağırdı
gözleri kördü yüzümüze
daracık sokaklarda büyüdük
daracık evlerde oturduk
ama
umutlarımız evrenden büyük
ve genişti
utangaç bakışlarımız vardı
merhamet vardı yüreklarimizde
ölüm bile olsa kimsenin yıkamayacağı
aşkımız vardı
onurumuz vardı
bir türlü kurtulmadığımız yoksulluğumuz vardı
ama
biz genede zengindik
her çiçeğe hayrandık
bütün renkleri severdik
her şarkıya eşlik ederdik
haksızlıklara karşı yüreğimizi ortaya atardık
biz
aydınlık geleceğe bakıyoruz
onlar mezarımıza
bizim umutkarımız ışıktı, sevinçti, türküydü, mutluluktu
mutluluk bizimledir
unutamadığımız çok şey var
biz insandık
yaşamayı bilirdik yaşatmayıda
bizim gelen yoktur
bizim gibi ağlayan da yoktur
ama her nedense mutluyuz
çünkü biz bir aileyiz
seviyorsak birbirimizi
geleceğimiz için seviyoruz
eskiden yaşamadık
dünü yaşamadık
bize bir bugün kaldı yaşamak için
Kayıt Tarihi : 5.11.2001 14:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!