Yaşamak İçin Şiiri - Nermin Atabey

YAŞAMAK İÇİN
Çünkü yaşamak için doğmuştum
Alacaklıydım hayattan…
Çok gördüler bir küçücük mutluluğu
Ben de gökyüzünü çaldım Dünya’dan
Yıldızlarıyla hayallerimi paylaştım
Ay ışığında yakamozlarıyla oynaştım.
Yaz yağmurlarıyla ıslandım.
Yüzümde
Gökkuşağının bütün renkleri…
Denizlere baktım doyasıya
Dalgalarıyla aşk yaşadım gizlice
Havasını çektim ciğerlerime…
Nergislerini, güllerini kokladım
Kır çiçeklerinin titreyişini gördüm
Bir serçenin gözlerinde…
Nasıl bir yaşamaktı, bilseniz
O güzelim sabah serinliğinde…
Pınarlarından aktım sonra
Irmaklarıyla birlikte dolaştım
En yüce dağlarına kafa da tuttum
Türküleriyle de ağladım, coştum
Çünkü alacağım vardı hayattan
Çünkü yaşamak için doğmuştum…
Sarıldım tüm ağaçlarına
Meyvelerinden yedim
Gölgesinde dinlendim.
Taşlarını bağrıma basıp
Toprağını sevdim…
Seyrettim tüm mevsimlerin renginden
Gidenleri
Gelenleri ve kendimi
Yalnızlığımı ve yokluğumu seyrettim
Sonra dedim ki ayağa kalkıp kendime
Hey!
Bana verildi bir kez yaşamak!
Yaşamak, bana da herkes kadar hak!
Ve âşık oldum yaşamın kendisine.
Aşkla baktı gözlerim
Ağlayan çocukların gözlerine
Gözyaşlarını süpürdü kirpiklerim,
Minik ellerini tuttum uzanıp
Sarıldı kalbim…
Hepsine yetti ana yüreğim…
Aşk benim içimde olduktan sonra
Sevdim kendimi de
Kimsenin sevmediği kadar…
Çünkü
Yaşamak ve sevmek için doğmuştum
Ve benim de alacağım vardı
Bu hayattan…
17.10.2022
Nermin Savaş Atabey