Geldi bir kara duman, bütün dünyayı sardı,
Yaşamak haram oldu, neşe huzur kalmadı,
Bizim beklediğimiz mevsim hep ilk bahardı,
Mehtaplı gecelerin tadı tuzu olmadı!
Sanki bütün dünyada açan çiçekler soldu
Hayat bir anda durdu, gözler yaşlarla doldu,
Bir lokma ekmeğimiz, aşımız zehir oldu
Rüzgâr esti savurdu, fırtına son bulmadı!
Muhabbet etmek için meclise varamadık
Uzaktan bakıp sevdik, kol açıp saramadık
Hep düştük can derdine, bir halay kuramadık
Müjde veren çocuklar kapımızı çalmadı!
Kayıt Tarihi : 24.9.2020 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!