-----Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim

YAŞAMAK GÜZEL ŞEY BE KARDEŞİM
Nazım’ın bir dizesiyle başladım.Ve MENDELSON dinliyorum.
Ben iç barışı olan,hemen her koşulda,mutlu olmayı başaran biriydim zaten.Ama özgür olunca,istediğim şeyler avuçlarıma düşmeye başladı.
İçimden uçuyorum,sevinç rüzgarlarıyla.Hemen hemen bir ay önce,belediyede engelliler meclisi kuruluş toplantısına gitmiştim.Sıra bana gelince:Epey yumuşak olmaya çalışarak,konuştum.
Herkes hazırlıklı gelmişti.Ben ne olacağını bile bilmeden,apar topar gitmiştim.Doğal,özgüvenli ve vurucu konuşmam,herkesi çok etkiledi.Bir tek beni alkışlamışlardı.
Birçok dernek başkanı-yöneticisi vardı o toplantıda.Ben,ikisiyle iletişime geçmek istedim.Kendi savaşımımı verirken.Diğer engelli insanlar-çocuklar için de çalışabilirdim.Onlara,yararım olacağına inanıyorum.
Engelsiz Yaşam Derneği yanıt verdi bir tek.Ve dün,eve geldiler.12 Ekimde,tanıtım kokteyli varmış.Beni derneğe üye yaptılar.O gün benim,imza günüm de yapılacak.Bu beklemediğim bir sürprizdi.
Kitaplarımı gösterirken,Levent bey:”Bu kitap için bir şey yapıldı mı? ”Diye sordu.Hayır yanıtımı alınca,o gün sizin için bir imza günü yapalım dedi.Çok sevindim.
Alanya’nın sembolü olacakmışım.Evet,ben bir yıldızım zaten.Daha yedibuçuk ay oldu,buraya yerleşeli ve güzel bir kentin sembolü olacağım.Olsun, taşıyabilirim bunu.
Akşam üzeri,Anar geldi.Onunla paylaştım sevincimi. Beraber giysi beğeneceğiz o gün için.Siyah,dekolte bir giysi.Askılı bir elbise olabilir.Önce Anar bir bakacak. Sonra,beraber gezip,seçeceğiz.Boynuma ve kulaklarıma, beyaz inciler takacağım.Annemin inci takımı bende.Saçlarımı boyayacağım.Güzel bir makyaj la harika olacağım.
Anar’la söyleşirken,Yasemin aradı onu.Akşam 21’de jaz festivali’nin açılışı varmış.A ne güzel deyince.Hadi sende gel dedi Anar.Hemen yemeğimizi yedik.Ve koşa koşa gittik.
Tam yetiştik.Beklediğimden,düşündüğümden çok güzeldi konser.Salsa da vardı.Ben kıpır kıpırım zaten.Bir an bile yerimde durmadım.Her müzikte dansettim oturduğum yerde.
Anar da benim gibi,enerji dolu.Önce yerinde sonra da,ayağa kalkıp dansetti.Yasemin de kalktı.Anar bir benimle,bir Yaseminle dansetti.
Gece yumuşacıktı.Siyah kadifenin üzerinde,dolunay ve Venüs,inanılmaz sevdalılardı.Venüs her gün,ayın peşinde gibi görünüyor.Bir o tarafına,bir bu tarafına geçiyor.Oysa ki sadece göz aldanması,yanılsama.Ama çok güzel ve romantik bir yanılsama.
Sahne ışıkları gözlerimi acıtınca,başımı gökyüzüne kaldırıyordum.Kapatıyordum gözlerimi.Kendimi,salt müziğe bırakıyordum.Zaman zaman da,Ay’la Venüs’ü seyrediyordum.
Şöyle etrafıma baktığımda ise,hemen her ülkeden,turistleri görüyordum.Bir Akdeniz gecesinde,tüm dünyayla dansediyoruz,ne güzel diye düşündüm hep.
Ütopyamı,müzik gerçekleştirmişti.Tek bir duygu, kocaman bir yürektik.Halklar hep kardeş.Kimse, kimsenin düşmanı değil.Gülümsüyorlardı bana.
Dün harika bir gündü benim için.Uzun bir aradan sonra,ilk kez şiir yazmıştım.Mutlu yorgunluğumun üzerine,güzel bir yemek yemiş.Hiç aklımda yokken, apansız harika bir konsere gitmiş ve eşsiz bir gece geçirmiştim.
Yatağıma yattığımda,gülümsüyordum.Tam istediğimce,dolu-dolu bir gün ve geceydi.
Nilgün ACAR
02. 10. 2009 ALANYA