Ne zormuş yardan ayrı yaşamak
Bu teknoloji bolluğunda habersiz kalmak
Gözleri kilometre taşlarına dikmek
Her gün, her saat, her an nöbet tutmak
Aklına gelir de, arar sanmak
Her günkü sessizlik, kırgınlık
Ruhunu kemirirken haber beklemek
Ve her gece geç saatlerde umut keserek
Boynunu büküp yalnızlığa teslim olmak…
Anlatması kolay da, yaşaması zor.
Ne zormuş yardan ayrı yaşamak…
Saymakla geçmiyor ayrılık günleri,
Bahçemde solmuş sanki, on bir ay gülleri…
Susmuş, konuşmuyor yarimin dilleri,
Ne yapsam geçmiyor ayrılık günleri
Sevdama şahittir o nar çiçekleri.
Öyle geldi bana belki, ama sanmam
Solmuş sanki bahçemde on bir ay gülleri.
Sevgi sevgi dolup da, boş boş yaşamak,
Umut umut beklerken, hep boşa ağlamak
Belki bir gün deyip yalan hayal kurmak
Aman Allah’ım, çıldırmak üzereyim…
Ne zormuş, yardan ayrı yaşamak,
Bu teknoloji bolluğunda habersiz kalmak,
Döneceğin yollara gönlümü sermek
Uçan kuştan, esen yelden, bulutlardan
Vefasız yari sormak, beklemek, beklemek
Dudakların suskun, yüreğin taş olmuş
Yanan ruhumu kavurur sessizliğin çaresiz.
Saymakla geçmiyor ayrılık günleri
Solmuş sanki bahçemde, on bir ay gülleri…
Günleri günleri yare hasret günleri
Günleri günleri acı, suskun, özlem günleri
Gülleri gülleri o on bir ayın günleri
Baktım solmuş bahçemde, on bir ay gülleri
Dilleri dilleri yarin şeker, kaymak dilleri
Yine takmış saçına yar, kırmızı gülleri
Konuşmaz olmuş bülbül dilleri dilleri
Ağzına mühür vurmuş yarin elleri
El alem gülüp eğleniyor, takmış da zilleri,
Konuşmaz olmuş o yarin bülbül dilleri
Baktım solmuş bahçemde on bir ay gülleri
Bağlanmış tüm yollar, geçitler kesilmiş…
Sebep yarin gönül bağındaki yaban gülleri
Issız karanlık geceler yoktur artık
Sevgilinin düşlerinde o uçurumlar
Ne de uçuruma yuvarlanan insanlar…
Karabasan gibi geceleri üstüne çöken
Ağır gelen sevdamdan kurtuldu artık…
Kafasına takılacak bir şey kalmadı,
Engeller tüm güzelliğiyle unutuldu
Ne sevda, ne umut, ne gelecek sıkıntısı
Sanki sevginin sonunu bekler gibi
Birer birer gelip sana selam vermişler
Zavallı umutsuz aşk, yitip gitmiş
Üzülme, özgürlük böyledir işte
Bir güzellik kazanırsın, birçoğunu feda edersin
Hayatın gizli formülü bu, başkası uymuyor
Kurallar yönetiyor insanların yaşamını,
Özgürlüğün de saflığını silmişler, kirletmişler
İstemek yetmiyor güzelim, yetmiyor istemek
Yaşamak, yalnızca yaşamak gerek, yaşamak gerek.
05. 06. 2008
Suat TUTAK
S Ö K E
Kayıt Tarihi : 19.7.2008 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Suat Tutak](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/19/yasamak-gerek-siirlerim-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!