Kaldım artık tek başıma,
Uzaklaştım beni sıkan ne varsa,
Bıraktım kendimi,
Doğadaki bu dingin hayata.
Riya yok buradaki yaşamda,
Aldatmıyor ağaçlar, kuşlar ve diğer canlılar.
Her ne kadar olumsuzluk var ise,
Zaten insanların kendi doğasında.
Karşılıksız sevgi var burada,
Sen verdikçe fazlasını veriyor doğa,
Adeta çabalıyor, yeşeriyor,
Seni mutlu etme adına.
Rüzgar bile ağaçlarla dost burada,
Geldikleri zaman bir araya,
En güzel ritmi sunuyorlar,
Müzik adına kulaklarımıza.
Tüm hayvanlar da dost burada,
Köpekler bile besliyor yanındaki,
Annesiz kalan kediyi.
Horozlarda vazgeçmişler,
Sabah çok erken ötmeyi.
Yaşamak böyle bir ortamda,
Başbaşa kalmak sadece,
Kendin ile doğada.
Geçiyor film şeridi gibi,
Geçmişindeki acı tatlı ne varsa.
Kavuşuyor ruhun ve bedenin.
Her şeyden arınmış bir dünyaya.
Kayıt Tarihi : 17.9.2006 15:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Her şeyden arınmış bir dünyaya.
özlem amaç bu degilmidir..... gönül bir yar ister .. birde gül bahçesi
gerisi kimin olursa olsun
güzel şirinizi ve kalemi kutlarım..tabi yazdıran yüreğide
Köpekler bile besliyor yanındaki,
Annesiz kalan kediyi.
Yüreğinize sağlık
Sevgi ve Saygılarımla.
ilk tam puan benden
TÜM YORUMLAR (5)