yasladım başımı
gecenin göğüslerine
yüzüne çarpan ayın şavkı
ve gözlerinde aşka isyan
eden bir anlam
yine hüzün yine özlem
ki hepsi zaten dünden mecnun
hepsi dünden toz duman
ve geceye inat uyumayan
gözlerim...
demir kapılara taş duvarlara
inat...
kelepçelere inat
duruşmaya götürülürken
bileklerime takılan zinire ve
zicirin üstüne takılan kilide inat
yaşamak diyorum
umut diyorum
ne kadar tutsak olsakta
ne kadar kapatılsakta
duvarların ardına
sağ kaldıkça sağdıcıyız
umudum kavganın
gülüm...
Kayıt Tarihi : 2.1.2008 16:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Sezai](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/02/yasamak-diyorum.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!