Gökyüzü matemde, bulutlar ağlıyor
Umutlarımı birer birer darağacına asıyorum
Kırılan gururum, yerlerde sürünen onurumla
Yaşıyorum, yaşamak denirse adına
Çocukluğumda bitmişti aslında her şey
Gençliğim çocukluğumun gölgesinde
Hayatla hep bir yaşam mücadelesi içerisinde
Dokunulmadık bir kalbim var sanıyordum
Kazılan mezarlarla delik deşik olmuş haberim yok
Gömülecek ne varsa gömmüşler
Sevgi, vefa, umut
Ölüyede mi şefkat yok
Bir mezar daha kazıyorum kalbime
Bu sefer kendimi gömüyorum içine
Daha ne bekliyorsunuz ki benden daha ne
Bütün tükenmişliğimle huzurlarınızdayım işte
Kimin bir alacağı varsa gelsin buyursun
Artık terk ediyorum hem sizleri hem kendimi...
16-12-2013
Seyit Burhaneddin KekeçKayıt Tarihi : 17.12.2013 04:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!