Yaşamak Delice Ne Güzel Şiiri - Gülsen Dede

Dalından koparıp,taze eriği
Bir çocuk muzurluğunda
Tuza banarak
tadında yemek ne güzel, ne güzel!
Sabahın en erken gününde
Güneşle beraber, yeni başlangıçları
coşkuyla selamlamak ne güzel!
Keşfedilmemiş bir sahil kasabasında
Uğranmamış limanların insanıyla
Kırk yıllık dost muhabbetiyle
Bir çayın demiyle koyuca
dost olabilmek ne güzel!
Ansızın yağan yağmura
Ağustos sıcağında yakalanıp,
ıslanıp,
üstünde kurutmak; ne güzel
Ve bir şehrin insan kalabalığında
Yaşamın en hengameli koşturmacasında
Seneler sonra bir dostla rastlaşıp,
geçmişe yol almak ne güzel!
İkindi çayında çıtır simidin gevrek tadını
Serçe kuşlara bölüp, aynı sofraya kurulmuş gibi
Huzura kavuşmak ne güzel!
Bir şehrin meydanında,
yalnızlığı kalabalığa bölmüşken
Mazide kalan bir anıyı,
sokak çalgıcısının yanık melodisiyle
Hatırlayıp geçmişi,
yüreğin aynı heyecanı hissetmesi ne güzel!
Bir deniz kenarında
Sinerken iyot kokusu içine
Ansızın dalgaya kapılıp,
çocuksu heyecanla ürperip kaçmak, ne güzel!
Ve bugünü,
Ve dünleri hiç yaşamamış gibi
Dört elle sarılıp hayata
Yaşamın,varolmanın,sevmenin;
paylaşmanın tadını bilerek!
İncanca yaşadım,insanca yaşattım diyerek!
İç huzurunun koynunda
Yastığa başını koyup derin bir rüyaya
Yol alıp uyumak ne güzel, ne güzel!