Koştu tepelerden yağız rüzgarlar,
Utangaç başaklar boynunu eğe.
Karnından çiçekler kustu mezarlar,
Ancak bize kara perde bu matem!
Sigara, ateşin korunda kaynar,
Diler ki dudaklar aşkına değe.
Dumanı, haylaz bir çocuktur; oynar.
Ne çile, ne yangın, ne dert ne sitem…
Aşk gibi aziz ol, ve sevenlerin
çok olsun. Yaşamak, değsin dudağa.
Gönlünde bulunsun geçmişlerinin.
Sen de kana kana sevesin, her dem.
Kayıt Tarihi : 29.1.2024 12:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!