Yaşamak Dediğin Şiiri - Leyla Altınbaşak

Kalmadı hayattan alacağım,
Yaşadığımın tek kanıtı gözyaşlarım.
Aç susuz bir de sevgisiz,
Kurda kuşa yem....onurum var
Birde isimsiz sevgiler yüreğimde.
Belki yuvam diyeceğim
Bir yerim de olmayacak....
Utanmadan hayat diyorlar buna! ..
Ben utanmıyorum..utanmayacağım,
Yüzüm ak..alnım açık....ya siz!
Bir insanın bitişini izleyenler
'Dayan' diyorlar 'yaşamalısın'
'Tutun'..istiyorsan....etinden kanından, hayata
Bir can kalmış içimde..
Birde nedensiz sevgiler..tüketen benliğimi.
Çare denilen buysa eğer....
Beni sevmeyene boyun eğip,
Sunmaksa bedenimi....
Ne yuvam olsun ne bir lokma aşım.
Bana sunmayın böyle hayatı,
Bu kadar ucuz mu yaşamak dediğin.
Ölüm bile kolay gelir..
Yalan gelir insanlara bu garip halim..
Karnı tok, sırtı pek insanlara.
Görüpte düşeceğimi....
Denizde değil hatta..
Bataklıklarda boğulacağımı bile bile..
Yılanlara sarılmamı bekliyorlarsa..
Hala susuyorlarsa öylece....
Suçlu görecekler yinede beni,
Yenik düşersem yaşamaya..
'Korkaktı' bir de 'günahkar' oldu....
Aklanacaklar böylece,
Rahatlayacak sol yanları..
Sol yanları sızlar mı bilmem?
Bir can kalmış içimde..
Bir de içimdekilerin yarası.
Bu kadar ucuz değil 'yaşamak' denilen.
Kalmadı hayatla bir alacağım....
Yaşadığımın son kanıtı,
Dökülen gözyaşlarım........