Bu büyük mavi
Bu evren deyiş,yok mu...?
Bir uyanış,
Durmadan sevilesi.
Güzel ne varsa deyişlerde
Bir soluk
Sevgi üstüne beklediğimiz.
Belki de bu...
Yaşamak.! dediğimiz.
Uzakta
Çok uzaklarda
Diner mi...?
Bir ömür yorgunluğumuz.
Yoksa ümit mi
Aranan
Küçükcük sevilerde...
Bu küçük ağaç dipleri
Sonra,bu
Büyük mavi...
Sevdiğimiz,
Ölesiye seviştiğimiz,
Bir kayboluş mu...?
Anlamsız bu sürükleniş,
Bir ömür aranışta
Bu yokluğa...
Dokunuvermek,
En mutlu anlarda
Uçup giden,
Sevmek...!
Bir deniz kıyısında
Belki akşam
Belki başlayış,
Sonsuz evrende
Belki de...
Kaybediş.! bir olmayışı
Küçücük sevilerde...!
Kayıt Tarihi : 24.3.2004 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
HARİKA BİR ŞİİRDİ . . . YÜREĞİNİZE SAĞLIK SN SON
KALEMİNİZ DAİM OLSUN
Saygılarımla
diner:)) uzaklık ve zaman kavramları sınırlarımızın genişliğine göre değişir... şairi ölümsüz kılan mısraları zamana direnir,anıldıkça zaman yenilir...boyutlaştırmışsız sevgileri ve her zaman bir kalıp aramışız ona...oysa sevgi kalıpsız yaşanınca güzeldir...'yaşamak dediğimiz' de bu anlatılıyor olsa gerek...kalıpssız sevgi kalıpsız yaşam...bütünüyle sevgiye varoluş,olabildiğince genişe tutsaklık:))
TÜM YORUMLAR (6)