Sanki bin yıl oldu senden haber almayalı,
Sana haber ulaştırmayalı
Ne zor geçti şu son iki ay.
Hani öksüz kaldın derler ya,
İşte aynı öyle bir duygu.
Seninle paylaşmayınca,
Ne zaman, ne mekan,
Ne beden, ne yürek hep eksik.
Dünya dönüyor olsa da
Ben karşısına geçip hesap sorsam da
Nafile,
Hayat bildiğini okuyor sonunda.
Güzel gözlüm,
Benim Aşk’ım,
Hayatta ki duruşum,
Dünyaya bakışım,
Gözümün bebeği,
Yüreğimin dinmeyen sesi
Ha İstanbul, ha Samsun ne farkeder ki,
Özlemim diner mi seni görmedikten sonra,
Sen yanımda olmadıktan sonra,
Elim elime değmedikçe,
Yüzüm yüzüne dönmedikçe
İçimin acısı biter mi?
Elini öpemedim,
Yüzüne bakamadım,
Sana giyinemedim,
Hayır duanı alamadım.
Ha Bayram, ha değil
Bana hergün acı,
Her gün elem, üzüntü
Sensiz yaşamak haram bana
Sana inat yaşamak,
Tutunmak bir dalla hayata ne zormuş meğer.
Sensiz geçen hergün
İçime saplanan bir ok,
Yüreğim delik deşik.
Yaşam pınarlarımdan biri kesik sensiz,
Yaşam eksik..
Kayıt Tarihi : 22.8.2006 22:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!