Birkaç kalem darbesiyle yahut
Bir şarkı sözüyle yahut
Bir fırça hareketiyle
İnsanların hayatı ne de çok değiştiriliyor
Bir beat ile senelerce akıllarda kalıyorsun
Bir video çekip hayat kurtarıyorsun
Neden insan bir kelimeyle bir cümle yüzünden kaybediyor?
En çok bu soru kurcalıyor beynimi
Sosyal medya veya diğer herhangi bir haber
Hep insanları yargılıyor
Bu şeyi yaşamaktan korkuyorum
Tek bir hareketinle bir hayatımın yargılanmasından
İnsanlar nasıl yaşlanır bilir misin?
Önce bir yorgunluk rüzgârı eser
Sonra bir anda bir olay kırar tüm dinginliğini
Ölür yavaşça sonra
Tüm problem insanların dünyayı kafalarına fazlaca takmalarında
Ama var mı bunun çözümü
Evet, yine kaldı elimde kâğıt parçaları
Her sıkışımda daha da azalan kâğıt parçaları
Hayallerimin önüne yığıldı origami yığınları
Banknot, altın ve gümüş biçiminde
Ümit kalmadı içimde
Soruyorum sadece biz bu olayın neresindeyiz?
Hangi lanet köşedeyiz?
Neden yaşıyoruz bu karanlık kuyularda?
Uzun süre önce açılmış, şahlanışlarla ışığı görememiş zifiri karanlıktaki kuyuların birinde
Sorun belli
Çözüm belirsiz
Korku aniden bir şey olduğunda gerçekleşen değildir
Tamamen bilinçli ölümüne gitmektir
Tamamen bilinçli
Elinden bir şey gelmez çoğunlukla
Tek yaptığın korkmaktır
5 duyu organın öyle bir çalışır ki
Kötü bir günün akşamı yazıyorum
Yarında kötü olacak
Ertesi günde öyle olacak pek muhtemel
Güzel günler takvimden silinmiş gibi hissediyorum
Ya da bana özel bir ambargo konulmuş
Zevk vermiyor artık hiçbir şey
Küçük yüzlüler sahnesinden dışlananlardandık
Tek fazlamız bir çıkıntı ve yüzü büyük olmaktı
Tek farkımız daha az ciddiye almaktı hayatı
Tek gayemiz daha fazla insanla buluşmaktı
Kafamıza demir balyozlar yağdı
Çıkıntılarımızdan nefret ettik
Sanırım kolay yolu seçiyorum
Aklımdan geleceğe dair güzel şeyler geçiriyorum
Galiba yalnızca kendimi kandırıyorum
Hayallerde olan şeyler gerçekte olmuyor galiba
Bu dünyanın bende bıraktığı tek şey kötü bir intiba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!