Kırık bir sandala döndü hayatım
Yaprakların düşmesi ölümün doğuşunu taşır.
Çiçekler nöbetçileri yanaklarının
Tıkalı sokaklara döndü hayat barınağım
Caddeler ölümümü taşıyan soğuk yüz
Ağaçlar sessiz melodisini söyler bana
Hayatım fırtınanın savurduğu kayalığın tozları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim