Benim için son çare, son umut,
Belki de duyacağım son pişmanlık,
Yenik düştüğüm zaman kaderime.
Akıtacağım bir damla kan,
Ya da alacağım son nefes,
Yenik düştüğüm zaman kaderime...
Bilirsin,
İnsan çıkmaza girer çoğuzaman.
Kapatır odasının kapısını,
Yanar yüreği buram buram,
Düşünür düşünür durur,
İçi daralır, kafasını duvarlara vurur.
Elini eteğini çeker dünyadan,
Ne tat alır, ne de hisseder.
Tek düşüncesi,
Kendisini çeken ölüme koşarcasına gitmek ister.
O anda kaldırır başını,
Son bir kez hayâl kurar,
Pembe bulutların üzerinde
Tatlı tatlı dolaşırken,
Titreyen elinde bir jilet,
Narin bileklerini okşar...
Kendince kurtulduğunu sanar,
Bilmezdir, farkında değildir hiçbirşeyin.
Aslında,
Bu beş para etmeyen,
Şu yalancı dünyaya
Ebedi bir hayatını satar.....
Kayıt Tarihi : 16.9.2006 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Polat](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/16/yasamak-bilene-guzeldir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!