Yaşamak bahanem Şiiri - Sefa Çelik

Gözlerim gözlerine değdiği vakit
Içimde bir ceylan sekmesi
Hele sesini duyunca bilsen
ağlara takılmış bir ispinoz
Göğsümün çarpıntısı
Hele ellerin ellerımdeyken
Dört nala koşan bir tay
Orta anadoludan rüzgarın sesi...

Hele ellerin ellerimdeyken
Sanki bu kayıtsız bedenim
Yıllardır bir tremor hastası
Söylesene
ne oluyor böyle
Ansızın baskın yemiş gibi
Teslim ol çağrılarına rağmen
Ateşe ateşle karşılık veren
bir eşkıya gibiyim
Sermestim doluyum
Ve içimden taşıyor bu
damlalar

Yüzüme gülüyor artık aynalar
Ve büyük bir haz ile ıslatıyor
Bu durmadan yağan
bu sonbaharda
Bu Ilık yağmurlar
Bir daha gitme
Gitme sakın olurmu
Çünkü sensizlik en büyük yoksulluğudur dünyanın
Kadınım
Yaşamak bahanem
Yeşil erigim
Sana ihtiyacım var...

Sefa ÇELİK