Yaşamak Aslında Şiiri - Mavi Umay Şükran Ay

Düşler olduğu kadar gerçek,
Gerçekler olmadığı kadar yalan
Her şey bittiği yerde aslında başlayan

Hangi son vardır yeni başlangıca gebe olmayan
Hangi umut vardır kırıldığında kırığıyla yaşanılan…

Bir ağıt sesi gelir duymaz mısın enginlerden
Sığına varmak için debelenir ömür
Depreştikçe ya daha derin
Ya da başka kıyısında denizin
Gurbetine ahlarla
Başlar yeni sılasında yanmalara…
Açmazlarda ruh, girdabıyla
Benliğini bitirir

Yaşamak aslında…
Siyah, beyaz, gri hiç fark etmez
Hepsinin özü beyazdır nasılsa
Tüm renkleri hakkıyla yaşa…
Yaşa ki
Tohumsuz baharlarda
Çiçek açacağım diye uğraşma…

Ne çok, ne az hepsinden biraz
Yaşarcasına yaşamadan ölmek
Aldanırcasına ama aldanmadan bakmak…
Hayat seni kandırmadan
Sen hayatla barışık yaşamana bak
Kim bilir yaşamak belki de bu demek
Doymadan
Boşlukları doldurmadan…

Ufkun son çizgisine sabit gözler
Asla yakınını görmezler
Nasıl ki gölge sahibine butlan
Düşlerin de aynı akıbete meyli
Sorsan hayattır
Umut yaşamaktır doğan her günü hakkıyla
İnfilakında doğar mı güneş?
Akıl çengeline takmalı düşleri hem de en sağlamından
Yoksa ömürdür sönük yıldızlarıyla göz kırpan
Küsmüş dolunaylı geceye müebbet olan

Dağ eteği, zirvesine tutkun
Aşkı bile olurcasına olurunca yaşamak
Gölgesinden eteğine fayda arama
Varsa vadinde papatyalar
Seni onlar anlar
Medetsiz yollarda kalma
Tak saçının her iki yanına papatyaları
Yağsın her teline, sicim sicim umut damlası
Sevdiğinde değil sevenin yüreğinde beslenir
Gerçek mutluluk aslında…

Devriye dert gecelerinde
Umudu şafaksız sabahlara volta attırma…
Atılan her adım bil ki…
Fecrin, yıkılmaz duvarına dayanma
Sebepsiz sonuçlara sebep doğurup
Anlamsızlığı, anlama vekil kılma…

Hadi koş zıt tarafa dörtnala
Arkana bile bakma…

Yaşamak aslında
Özgürlüktür
Çıldırasıya…
Pranga gölgesinde vakit harcama…

10.05.2009