Acıtır yaşam bir zaman sonra canını,
Kendine yalan söyleyemediğin anları yaşarken.
Hiç tadın yoktur....Hiç rengin yoktur.
Pembe olan her şeyden iğrenirsin.
Hayat başarısızlığını yüzüne vurmaktadır çünkü.
Yenik düşenlerin yazgısıdır bu utanırsın.
Tut beni yoksa düşeceğim diyeceğin bir yarin yoktur.
Ağlamak düşer payına, yaslanacak bir omuza sahip değilsindir.
Bir yastığın vardır, Bir de hırsla kamçılanmayı bilmeyen
Ahmak idealizmin.
Ölümü merak ettiğin anlardır bunlar...
Ama yaşama koşullandırılmışsındır
Ağır da gelse nefes almaya devam edeceksindir...
Pollyanna'ya öykünen Pinokyo'yu
kendinden bile gizleyerek...
Kayıt Tarihi : 15.7.2006 23:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)