Yaşamak Ağrısı Şiiri - Fırat Yetiş

Güneş çekilince çiçeklerin üstünden
Kuşların sesi inzivaya çekilir
Gece bütün ihtişamı ile kuşanır zifiri gelinliğini
Hüznü kuşanmış yalnızlık ölüm sarılığında sarar bedenimi
Bir soğuk yel girer parmak uçlarımdan
ta saç diplerime
Yıkılır, yerle yeksan olur
Kalmaz aşk üstünde aşk
Devrilir içerim de inancım
Kırılmış duvar boşluğundan hayallerim sonsuzluğa kanat açar
Kesilir sesim kalmaz hevesim
Yeni yetme bir günün ilk ışığında tükenir nefesim
Yaşamak sevmek kavgasında
Düşer gönderemden içimde vaktini bekleyen sabırsız ölüm telaşım

Şimdiler de
Yaşamak benim için yorgun bir anne yüreği
Ve sevmek ise çocuğunu tokatlayan babanın merhametsiz elleri.
Hep kırlangıçları besledim içimde ;
Toprak rengi acılar büyürken özlemlerim de
Vedalar hep hazırdı yüreğimin hemen ensesinde
Masa üstünde dağıttığım pişmanlıklarım ,
Dilsiz korkularım
Derin öfkelerim
Suya yazdığım şiirlerim
Sarmayı beceremediğim durmadan kanayan evcil yaralarım var
Her gece unutmak için uyumaya çalışırken ölürcesine
Biri bana söylesin lütfen
apansız neden uyanır ki insan
unutamamanın kan ter içinde ki sızılı nöbetlerine

Sesimde ki hüzünden önceydi , kalbimden çıkan “ah”!
Sırtımı d’eşen bıçağın üstünde benim de parmak izlerim duruyordu!
Gerisinde iz bırakmadığını sanan hünerli katiller
İlk ben s’ağır kalmıştım beynimde ki uğultuya,
göğ(s)ümü parçalayan haykırışa ..
Artık anlamını yitirmiş yaşamak ve sevmek adına bütün çırpınışlar
Her gece kirpiklerime düşen efsunlu gölgeler
Duvarın karasında gizlenen düşler
Ayaklarımın ucundan dökülen genç ölümler
İçlerinde ki en acısı ise !
Sessizlikte yankılanan, aylak sahipsiz bir ıslığın korkusuydu;
Hala yaşamakta direnen
çocuksu heyecanımda gizlenen

Sulu sepken hüzünler damlıyordu
aynanın içine işlemiş ateş kırmızısı hislerimden
Büyütmek istedikçe yaşamak ağrısını kucağımda
Aman vermiyordu;
Göç mevsimi ayrılıklar geçiyordu sürü halinde ömrümden
Önce çocukluğum ve gençliğim kanıyordu
solgun ve yılgın bir ihtiyarın siluetin den
Sonra sevdiklerim ve umutlarım bir bir düşüyordu;
Eğri bir çiviye asılı cepleri delik deşik yalnızlığımdan..

Fırat Yetiş
20.11.2022 Ankara
Şiiri Değerlendirin