Yıl 1915, bir durgunluk var havada.
Sözde Millet-i Sadıka, dur durak bilmiyor Doğu Anadolu topraklarında.
Görmek istemiyor artık gözlerim,
Yerde yatanlar; dayım, kardeşim, eniştelerim…
Ne çetinmiş yaşamak!
Ne kadar kolaymış fırsatçıların vaatlerine kanmak.
Ne büyük hüzündür,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta