Yakınız elbet şafaklarımızdan taşan yaş
Saç tellerimizin günden güne kırlaştığı zamana
Ellerimizin omuzlara titrek tutuşundan belli
Göz kapaklarımızda evlek evlek kırışık bir tarla
Seçilmiş değildik elbet
Yaşamak
Vakti geldiğinde
Bir yol bin yolcu uğurlar toprağa
Ah yaşamak
Kirpiklerimin nemli bir karanlığa kapandığını
Tenimin buza kesen bir berraklıkla
Gök yüzüne süzüldüğünü hissettiğimde
Her şey bitmiştir artık
Kayıt Tarihi : 25.2.2020 23:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!