Adalet herkesin kendi adı

Yaşamak ki, ne yaşamak?!
Ne için üzülürdü insan ?
Parasızlığa mı?
Çıkar uğruna mı her şey?
Boşunaydı yaşam savaşı
Akıl perişan.
Gönlü viran ..
Onu en çok üzen
Bu adaletsiz yerleşimde tekrar suçlanmak
Cinayet miydi bu ?
Yoksa bir savunma mı..?
O bir zalim ..
Bunun önemi yoktu
Hiç. Yoktu...
Bu kindi. Nasıl göremezler ?
Onlar için suçluydu, bilemezler
Onlar için ...
İnsan olmak kolaydı.
O "insanlık" diye düşünmüştü.
Kimin için ?
İnsan, insanlık vasfını yitirirken
Bunca çaba niye ? Dedi.
Bekledi ...
Boyun eğecek miydi .?
Bunca soru aklını kurcalarken
Gün olduğunca erken
Uyurken buldu kendini
Tam ortasındaydı yatağın
Rüya mıydı ? nasıl?
Kabustu asıl
Bakakaldı aynaya, tekrarladı
" Asıl adalet herkesin kendi adı ".

Sevgi Esra Yeman
Kayıt Tarihi : 8.7.2018 14:01:00