Yaşamak Şiiri - Hamdi Bağcı

Geldi aklıma hülyalarım
Aklıma geldi dağlarda
Dünyadan uzak kendine yakın
Yaşamak zor imiş

Hani dağları vardı memleketimin
Kır çiçekleri ile bezenmiş geniş düzlükleri
Allah’ın rengiyle boyanmış binlerce renk cümbüşüyle büyük dağlar
Oraya gidecektik
Bir ev yapacaktık
Dünyada az da olsa
Dağlarında yaşayacaktık
Anlatmak da zor imiş

Elimizde değilmiş sevda kuşum dünya
Savaşlardan, politikadan kurtulup
Huzur insana
Anladım yalan bir sevda imiş

Herkes masum özünde
Kimse söz kondurmaz kendi sözüne
Yaşlanmak bir hak
Çekip gitmek ise imkânsız imiş

Soğuk suyundan içmek memleketimin
Bin farklı çiçeğinden imbik imbik süzülmüş
Balından yemek
Ağaçların gölgesinde bir Temmuz ayında
Yaşamak dağlarda
Bir ölümlüye imkânsız imiş

Bir çeşme başını hatırlıyorum
Temmuz güneşinin bile insanı yakmadığı
Dağların tepelerindeki düzlükleri hatırlıyorum
Bir bardak çayın dünyaya bedel olduğu
Sevda zamanlarını
Hepsi yalanmış
Yaşanmamış güzellikler
Hepsi bir rüya imiş

Dünya sürgün yeri
Yalanları ile kavga edilir
Eskir eskirmişiz yaşarken
Ve insanlar insanlara
Dost değil
Düşman bir savaşçı imiş

Oysa makam mevki
Şan şöhret
Mal mülk
Hırs
Kavga
Sizin olsun değil miydi?
İnsanın dürüst olması bile düş imiş

Duygular
Ağlamak
Gülmek
Belki daha çok ağlamak
Hayvanlarla çiçeklerle dostça yaşamak
Ve kaçmak insanlardan
Kendinle
Yaşamak
Dünyada böyle bir hayat yok imiş

Kafka’nın böceğiyiz hepimiz kentlerin değersiz dünyalarında
Elimizden gelenini yok etmişler
Yok, etmişler geleceği
Kirli bir pazar yeri hayaller
Ağlamak bile zor imiş

Dalkavuklaşmış hırsından zalim
Senin de samimiyetini numara sanır
Bir gayya kuyusu gibi insanlar
Kurtulmak diye bir şey yok imiş

Bağırıyorum çığlık çığlığa kalabalıklar içinde
Ve kimse dönüp bakmıyor
Farkına varıyorum; çıkmıyor sesim
Kentlerde kalabalıklar
İnsan olmayı unutur imiş

Yalnızlık konuşur
Konuşur da sesi çıkmaz
Ana da yok baba da yok
Anlıyorum
Sevda bir garip kuş imiş

Kalp kırık düzelmez bir yara
Hüzün sonu gelmez heyula
Belki bir gün bakıp arkaya
Anlamsız yaşananlara
Ömür varsa dünyada
İki damla gözyaşı dökmek imiş