yaramazlık yapar yalnızlığın
seher vaktinin kızıl krallığı
güneşin altın sarısına yenilir
kedilerin uyanır; tembel, umarsız
yoklasan hafızanı acıtır anılar
dağılır alfaben, dilsiz kalırsın
düşlerinin sintinesine sığınıp
katık ederken korkuyu geceye
bahtsızlığına isyan edersin
gül kokar oysa… güzeldir yaşam
hüznü, kederi, acıyı iyi bilirsin de…
göz görmez, söz yetişmez âşıksan
köşe yastığı, eşikteki terlik, kapı gıcırtısı
kedilerin mırıltısı bile mutluluk verir
okşayıp sarmalar hovarda bir ilkbahar yeli
elleriyle sunar; papatyayı, mor menekşeyi
sesini duyarsın patlayan tomurcuğun
kokusunu çekersin içine sana sunulan hayatın
insan zoru başarmalı dersin…yaşarsın…
Kayıt Tarihi : 21.10.2013 18:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!