Yaşamak Şiiri - Yusuf Toprak

Sırılsıklamım, aşktan değil,
Sensizlikten.
Bir mandal ağzında kurumaya bırakılmışım,
Sıkılmadan.
Güneş sıcak ve kavurucu,
Soluyorum.
Yaşamakları sallıyor rüzgâr,
Hafifçe bir kenara itiyorum.
Gülmek istiyorum,
Hatırlayamıyorum.
Gülmek sen derdim,
Meğer ağlamakta senmişsin.
Doğrulara binmişken,
Tüm yanlışlarla indim.
Kaybolmuşken gözlerinde,
Kapattın gözlerini,
Ağla bir kere sebepsiz,
Akayım gideyim.
Yaşamak ve ölüm incecik bir çizgideyim…
Duygularım kül rengi savrulur,
Demek ki bana,
Sensizlik yakışırmış,
Meğer sen;
Yaşamakmış.

(07- 05- 2013)