Yaşamak Şiiri - Turan Demir 3

YAŞAMAK!
27.03.2025

Bakışlar dalgın,
Ne düşkün gölgesi güneşin,
Belli ki hayıflanmış…!
Yıldızlar da solgun,
Bulutlar ağlamaklı ve yaslı!
Siyaha bürünmüş memleketim,gam çeker…!
Nice bahar kışlandı,
Kaç takvim aralandı,
Bilinmez..!
Yangın fitilleri;
Yumru bedenlerde insafsızca,sır gibi gizemli.
Kum gibi kaynar,
Henüz kirlenmemiş yaralar,acı tende…
Umut türküsüyle çağlar,dalga dalga…
Ağlamaklı deyişler bağlamanın telinde inlemekte!
Kısır bir bereketti,
Rezaletti,ahvallerin gölgesi.
Kırkayak yürümekte yaşam döngüsü,
Aydınlık yarınlara...!
Okyanusta pis kokular serpişmekte buz gibi efil efil.
Kıyıya vurdu nice canlılar.
Kaplumbağalar,denize yönelemezler gayri.
Köstebekler de medet ummazlar artık yeri teperken,
Toprak sönük kalır.
Dokuz doğurur,dilli dilsizler.
Akli melekeler yitirilir,şuursuzca!
Bellekler şaşkın…!
Hapis duygular kararlı;
Cesurca demlenir yürekte.
Bir siccine mukavemet,olsa gerek.
Zâhir hayat nasiplenir ehlice…
Ve özgürce yaşamak.?
Diz çökülmez yılgınlıktan;umutlu yarınlara…
Dip dibeydi zengin mavilikler,ufukta kızıl deniz.
Barışık doğar,anadan üryan,
Suçsuz ve günahsız yavrular.
İlk çığlık sesleriyle binbir umut !
Sevdalıların meyveleriyle tatlı tatlı yaşamak!
Sırtlanlar dişlenir;şafak vakti…
Bozgun hava utanır ve yırtılır azabından...!
Goncalar renklenir,korkusuzca dallarda.
Yaprak verir,dal verir omuz omuza.
İğde çiçekleri koku yayar,kış ile sonbaharda.
Kadife tende;parıltılar eksilmez,hiç bir zaman .
Al yanakta gül açmış,dokusu naif.
Ana gibi yâr tutkusu aşkın,umutlu yarınlara…
Hasret prangaları çözülür,gönüller bahtiyar.
Hezimetin günahı idi yediveren gülümseme;
Ay tutkun yıldız ile güneşe.
Koku salan nergisler,üleşir barış ve kardeşliği. Tükenen her nefesi,kazanmak kadar zor olmasın.
Sararmadan,solmadan,rengarenk
Yaşamak!
Dillerin kemendi çözülür,sancılıyüreklerde.
Korkunun gemini kırmak.
Ve haykırarak yaşamaktır!
Boğazda boğumlanmış sözcükler
Gülleden ağır,yorgun ve masum!
Rengarenk dünya olsun,yaşamak.
Binbir çiçekte bal yapan arılardır.
Yürekler kenetli birbirine.
Mıh gibi çakılmıştı umut ışığı,
Işıldayan gözbebeklere...!
Çocukluk hayalleriydi cılga fidanların,
Al al yanan yosmaların;
Uzanıp tutmaktır güneşi ellerle,
Ve sarılıp sabahlamaktır,
Özgürce yaşamak.