İnsan ne çok özlüyor ayrıldığında yitirdiklerini
Önemsiz görünen en küçük ayrıntıyı bile
Hasretle yad edebiliyor.
Kederlenmek hayıflanmak olmamalı
Hayatı içindekilerin tümüyle kabullenmeyi bilmektir yaşamak
Kemanın içli ve hüzünlü nağmelerinde
İçinde kopan fırtınaları serebilmektir yere
Sağnak yağmur gibi dökülen göz yaşlarıyla,
Yeniden ve tekrar tekrar gülümseyebilmektir yaşamak
Görmeyi istediklerinle başlamalı yükünü azaltmaya
Ve sesini duymak istediklerinle yoluna devam etmeli
Ansızın biteceğini düşünürsek ömrün,
Ne gönül kırmalı, ne yürek incitmeli.
Sadece ve sadece
Sevmektir yaşamak.
Kayıt Tarihi : 8.11.2012 14:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Pervin Gökalp](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/11/08/yasamak-711.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!