Yaşamak Şiiri - İlknur Arslan

kırılgan, ince, kuru dallar gibiyim bu aralar,
hafif bir rüzgar değse kırılıyorum...
yağmur yüklü bulutlar gibiyim
neye çarpsam sağnak sağnak ağlıyorum....
havalarda soğuk değil ama,
kendimi bir türlü ısıtamıyorum..
sorsalar iyiyim diyor
ama soranın boynuna atlayıp omuzlarını ıslatasım geliyor...
kendimi zor tutuyorum...
geceylede aram iyi sessizliği seviyorum,
güneş doğuyor ben batıyorum,
yataktanda çıkasım gelmiyor..
ama kalkmak zorundayım, biliyorum...
tebessümü takıyorum yüzüme,
sahte gülümsemelerim başlıyor
sahne bende artık
repliklerim mutluluk sözcüklerim,
boll bol umut dağıtıyorum boşalıyor heybem...
hayatın hamalıyım
sırtımda ise sorumluluk dediğim küfem...
kendimi unutuyorum,
kalbimi konuşturuyorum,
yüreğimden şu sesler yükseliyor
yaşamak
herşeye rağmen yaşamak...