Yaşamak Şiiri - Erkan Ülger

dermansız çiçekler sunacağım, içimde büyüttüğüm
Kendimden sakladığım kırgın çiçekler
dönülmez bir zamanın yorgun insanları gibi
geriye dönen çepeçevre insan yığınları yanı başımda
Bizi korkutmaz bu yılgın suratlar

Sorgulama bitecek, üstesinden geleceğim bunun da
Ve binlercesi, doldurarak yüreklerine hayatı
Bu kez konuşmak, anlatmak olmayacak

Bizi yormuşlar
Bizi özgürce yaşarken tutuklamışlar

Tutup kaldırmışlar yaşadığımız yerden
Bir yere atmışlar; adı yaşamak
Nedir bu yaşamın örgüsü
Nedir yaşamaktan uzak olan
Bizi vurmuşlar
Bizi özgürce yaşarken tutuklamışlar

Tutuk kalıp, gölge olmuşuz sürerken tarlalarımızı
duygularda yeşeren tohumları küstürmüşler.
Yazgım, en güzel yerinde dağıtılmış
Bizi tutup-almışlar özgürce

Yanılmış düşüncelerim filizlenirken
Köhne düşüncelerim daima sırtımda
Kaba bir tabiat bu, kırışık alınlar içinde
Yeniden unuttular bizi
Ki biz kocamış bu bedende tutuk kalmayı, unutulmayı bilmeyiz

Bizi yoranlar
Bizi yine bizden vuranlar
Bizi bu engerek özgürlüğe bırakanlar;

Yaşasınlar!!!