Yaşamak Şiiri - Agah Özbek

Yine doğuyor güneş
Ufuktan sabah yükselerek
Bir devamı var batışın
Kızıllıkları boğan karanlığı
Aydınlatıyor ay.
Yok yaşadıkca değişkenlik
Tabiat olaylarında gün boyu
Yağan yamurun
Esen rüzgarın
Yeşeren otların,
Her zamanki özellikleri aynı
Bazı canlılarda yaşıyor
Bu özelliklerden sapmaksızın
Ama değişiyor yaşam
İnsanlarda
Var olan dosluk, kardeşlik
Siliniyor yaşlandıkca...
Nereden çıkıyor bu kavga
Ve şiddete karşı şiddet
Yok olmuş gerçekte sevecenlik
Güven, umut, neşelik
Neden?
Düşman denilen nesne silinmiyor zihinlerde
Sen silsende çoğunluk
Yine peşinde...
Bunlar bir halkasıydı zincirin
Devamı daha çok diğer halkalardan üstün.
Son günlerde değişti gazete manşetleri
Ölüm acılarını, dehşetleri unuturken
Yeniden başladı büyük sorunlar...
İşsizlik, enfilasyon, toplum bozulması
Aslında perde arkasıdır
Tüm sorunlar ve bunlar
Günden güne çoğalıyor
Örtbas etmek için gazeteler
Kimisi karşı kimisi yanlı
Varsayımlarla dönüyor çark
Döndüren ve dönen
Yine bizler.
Bir zamanlar tarih yazar
Söylerdi Cahit Sıtkılar
Nereden çıktı bu cenaze diye
Alışıldı artık bir tablo gibi
Aldatan ve aldatılanlar
Unutmak istiyorum her şeyi
Bir rüya olsun istiyorum
Tüm gerçekler
Hergün devam etmesin diye
Yaşamak istiyorum
Tüm kötülükleri yenmek için
Hep elele
Varken dosluk kardeşlik
Savaşmak, vuruşmak neye...

21-02-1982 Magosa