Yaşam denince insan akla geliyor, sonra ölüm
İstem dışı geldiğimiz bu dünyadan istem dışı gideriz.
Gözlerimizi dünyaya açtığımızda ağlıyorduk
Bizi bekleyen herkes gülüyordu oysa.
Her geçen gün ölüme doğru yürümeye başladık
Çocuk genç yaşlı olarak devam eden yaşam yürüyüşü
Geride kalanlara acı hüzün gözyaşı bırakarak son buluyor.
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta