Hayat yolum da oldu hep dik yokuşlu,
Rahat çıkmak için bulamadım basamak,
Bir hüner, birilerini yapmak basmak,
Aslı olan kula mihnet etmeden yaşamak.
Belki yolda acı çekmektir, ağlamaktır,
Makam mevki için bel-umut bağlamaktır,
Kaderin insana güleceğini beklemektir,
Gönül bahçesine ektiğin gülle yaşamak.
Gülü dikenden ayırmadan tutup koklamak,
İnsanları sevip kollarınla kucaklamak,
Kerem gibi yanmak mecnunla çöle düşmek.
Yunus gibi rabbine kul olmaktır yaşamak
Halil ÇOLAK 12.07.2009
ANKARA
Kayıt Tarihi : 12.7.2009 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!