Yaşamak... Şiiri - Mehmet Tunçer

Körelmeye başlarsa yavaş yavaş duygular
Yitik zamanlar cirit atar gözlerde
Zaman olur daralır
Zaman olur delice atar yürek
Yaşananlar hep bir eksik
Yaşanmayanda belkili bir serzeniştir…

Yaşadığımız tüm gerçeklerde..
İçgüdülerimiz hep bir adım öndedir.
Hep almadığımız bilete çıkar büyük ikramiye
Bir sonraki çekilişe sarkar dileklerimiz.
Senin olmayan ama olmasını istediğin ne varsa
Rüyalarında seninse de uyandığında,
Gerçek tüm gerçekliği ile çıkar karşına…

Her pişmanlığın gözyaşına davetiye çıkartsa da
İlk damladan sonra pişmanlık duyulur….
…..ve hatta bilirsin boşunadır çırpınışların.
Ama olsun dersin..
Oysa sende bilirsin ki..
Hiçbir doğru
Hiçbir yanlış ama ile başlayıp bitmez...

Dünyaya geliş nedenimiz yaşamaksa kuşkusuz
Yaşamalı insan kendince en alasından.
Tadına varmalı kuruda olsa ekmeğin
Yağmur yağdığında sırılsıklam ıslanmalı
Aşkı tatmalı,sevda masalında yer almalı
Gecenin karanlığını,gündüzün aydınlığını görmeli….
…..ve bilmeliki aslında hiçbir şey için geç değildir.
Umut etmek birazda sahiplenmektir…