Yaşamak Şiiri - Seyitvakkas Dinçoğlu

Yaşamak,fuzuli bir ihtiyaç,
Oyun alanı bu dünya,o kovalasın sen kaç.
Usulca kapanırsa sana kapılar,
Sen başka kapılar aç.
Engin denizlerde ufacık bir katresin sen.
Amansız bir tuzaktır sana attığın her bir kulaç.

Ey biçare gönül!
Ey heveslerinin peşinde koşan akıl!
Sonsuzluğa giden bu kısa yolda,
Attığın her adımda takıl.
Ey yaralı kalbim!
Nefsine ol sen de kul.
Unut sana vaadedileni emelsiz öl.
Ipıssız karanlıklara yürü,
Bataklıklara çakıl.
Merhameti sil kalbinden ama,
Merhamet görmeyeceğini de bil.

Ey vefasız gönül!
Gittiğin yol,yol değil.
Bağır,çağır duyan olmaz seni,
Düştüğün bu zindanlarda.
İncitir kalbini,duyduğun yankılar.
Anılmaz olur ismin,dost bildiğin dudaklarda
Bir imam, birkaç da gerçek seven
namazın kılar.
Yapayalnız göçersin,
Çok bağlandığın bu dünyadan.