Uçurumun kenarında
atlamakla atlamamak
arasındayken
tututası bir el
elimi tutup,
değermi be dostum
dedi
yaşamak varken
ucsuz bucaksız
ve bir kale gibi
sağlam olmalısın
uykuyu böl at
gözlerinden
karanlığı sil at
beyninden
sen yaşamak için
yaratıldın dedi dostum
Nazımın dediği gibi
Yaşamak bir ağaç gibi
tek ve hür
ve bir orman gibi
kardeşcesine
yaşa be dostum
pisi pisine
ölmek
senin neyine.
Kayıt Tarihi : 20.1.2008 20:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
23/03/2004/ANKARA
![Ruhi Hatunoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/01/20/yasamak-388.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)