Yaşamak Şiiri - Turan Tuncer

Griler, dumanlılar, puslular da var.
Yaşam siyahlar ya da beyazlar değildir,
Hayat dolu, neşeli, hasta ve yaslılar da var.
Acıyı alırsın kimi zaman koynuna,
Gül memelerden açlığını emzirirsin,
Katran karası cılız umutlarından.

Salt bulutun mavisi, ağacın yeşilimidir?
Mehtaptaki yakamoz, denizde esintimidir?
Birini sev, birine aşık ol diye hatırlatan.
Kavgalar ya da uzaklardaki ölüm olamaz mı?
Sevmenin gerekliliğini sana anlatan.

Sevdiğin birini kaybettiğin de, mesela babanı
İçinden, sevdiği şarkıları söylemek gelmez mi?
Ya da içip dağıtmak kalkıp oynamak,
Gülmek kahkahalarla yaşanacak acılarına.

Çevren sevinç yumağı olmuşken pür neşe,
Gün bayram yeri olurken, sen oturup
Ağlamak istedin mi doğan bir bebek için,
Üçüncü sayfa haberlerinde düşündün mü?
Amansız hastalık……., canlı bomba eylemi,
Ya da bilmem hangi ülkede yapılan,
Doğal zenginlikler savaşın da ölmeden önce.

Yaşam hayal etmektir, hayallerine tutun deme sakın!
Hayallerimiz bile sınırlandı kirletildi,
Medyatik umutlar peşine takıldı bedenlerimiz,
Boyalı okuyor, boyalı görüyoruz hayatı.
Bize öğretilen düşlerimiz boya kokuyor.

Yaşamak,
Seyrettiğin bir filminde drama gülebilmek,
Komediden, verdiği dersi alabilmektir.
Yaşamak ciddi iştir arkadaş, hafife almayacaksın,
Gerekiyorsa oturup bir martıyla bile ağlayacaksın.
Birazdan ölecekmiş gibi boş verip her şeye,
Hayata sanki ölüm yokmuş gibi sarılacaksın.

Alkadraz_Kuşcusu
14 Ocak 2008 İst
www.turksiirmektebi.com