Umutların avlusunda yürürken
Kel olup sırmaya merhem sürerken
Alamet göstergesi, yokluğuna bürürken
Şen şakrak bahçesinde yerde madımak,
İnadına koz sayarak inadına yaşamak.
Kentin gölgesi büyükmüş
Mum ışığı küşükmüş
Gözlerin aşka sürgünmüş
Epi topu üç beş basamak
inadına koz sayarak inadına yaşamak.
İnsanlığın ibresinde ufalan
sözlerin kem küm, hep falan filan
Yalancı mevsimde, baharın yalan
Gitmelerin bakidir, sevmelerin kaçamak
inadına koz sayarak inadına yaşamak.
Denizler kumsala secde ediyor
Mor dağları pembe bulut kıble görüyor
İbrahim ismaile bıçak biliyor
Bilmemki neyin nesi şavkı aramak
İnadına koz sayarak inadına yaşamak.
Kayıt Tarihi : 5.1.2008 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!