Yaşamak Şiiri - Yusuf Emre Anılgan

Yaşamak;
Tutabildiğin kadar nefesini tutmaktır
Gözünü dikip boşlukta bir noktaya.
bir gözün sevgiyle bakması
bir gözde nefretin barınması…
kah gülmek bir müddet
kah ağlamak,kah hiddet
kah hoşgörü kah nefret
kah bir noktada kalabilmek-
…………………ten ibaret
yaşayabilmek..

Tuttukça kıymeti artacak nefesin
Tuttukça kıymeti azalacak.
Bir noktaya gelince içindekini
Atacaksın.
Alacağın nefesi kendine
En yüksek fiyata
Satacaksın.
Sonra yine…
Saniyeler önce değer biçemediğin
Değersizleşecek gözünde
Yine atacaksın.
Ve yine kendine
En pahalıya satacaksın.
Ama bir noktaya kadar...
Bir an gelince,kader
Diyecek ki:artık yeter.
İşte o anda
Gerçekten meziyettir
Yalpalamadan yürüyebilmek
Bir noktanın üstünde.
İncitmeden ve incitilmeden...

Kıymetini bilmek gerek
Atılan her adımın.

Nefes almak değil yaşamak.
Nefesi bir noktada yaşamak
Ve noktayı sonsuza taşımaktır
Asıl yaşamak...