Hayat zor geliyor artık,
Katlanamıyorum.
Omuzlarımın yükü ağır geliyor,
Direnemiyorum.
Yaşamak..........
Hani çok yorulursun da, oturmak istersin,
Hani çok koşarsın da, artık durmak istersin,
Hani dört duvar vardır, kapı arar çıkmak istersin,
Hani karanlıktasındır da, bir çakımlık aydınlık istersin,
Hani boğulacak gibi olursun da, bir nefeslik hava istersin.
İnanır mısın gücüm kalmadı,
Ne oturmaya, durmaya,
Ne ağlamaya, kapılardan çıkmaya,
Nede aydınlığı beklemeye, havaya.
Yürütebileceğimi sanmıyorum artık.
Nefes almak bile zor geliyor.
Yaşamak................
Elimde olsa..........ölmek....
Kayıt Tarihi : 25.5.2007 21:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sanırım hikayeye çokta gerek kalmıyor, cümleler açık ciddi anlamda kırıldığım bir andı, yaşanmışlıkların omuzlarımda bıraktığı külfetleri...... Fakat ne olursa olsun güzel yaşamak, hayata sıkı sıkıya bağlanmak, ayakta kalmak için kolları sıvamak. Deneyin pişman olmayacaksınız, Ben olmadım :)
![Şule Karcıer](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/25/yasamak-351.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)