Bir şarkının en güzel nağmesinin sonunda
Bir sahil kıyısının en son kuytuluğunda
Belki gidilmeyecek bir sonsuz yolculukta
Belki de hiç bıkmadan saklandığın oyukta
Koynuna alamadan yatamadığın nefes
Bir adım uzağında sürekli duyulan ses
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
