Yaşamak Şiiri - Bahadır Bedir

Gülen gözlerim vardı sebepli sebepsiz
Ve ışıldardı umursuzca hayata karşı
Sevginin yetimliğinde yetişmelerim bile
Ferimi söndüremedi ta ki, sen gidene kadar gözlerimden
Yanlızlığımı buldum

Bir otobüs garından sadece gidiş bileti aldım sensizlik şehrinden
Ve nereye gittiğini bilmediğim otobüs ile
Nerede olduğunu bilmediğim bir şehrin bağrına sığındım bu gün
Durmaz gider oldum

Geceleri ayaz gündüzleri yakar oldu
Ve gülen gözlerim susmadı zamanlı zamansız doldu
Acılarımı dindiremediğim gecelerde gökyüzünü seyre daldım
Gurbetteydim yabancıydım ailem yoktu sen yoktun
Ben yok oldum

Bir mezarın taşını gösterdiler sen diye
Yıkıldığımı şans bildiler, seve seve ezdiler
Bir gün yeniden doğacağımı bilemediler
Yine gülüyor gözlerim, gülecekte
Bir anka kuşu gibi külümden doğdum
Yeniden var oldum