Yaşamak kardeşim
Uzaktan uzağa
Kimseden habersiz bir köşede
Yaşamak kardeşim
Bir mana çöker dudağa
Geçmişleri görürsün şişede.
Yaşamak kardeşim
Bir kalp çarpıntısı
Gelip giden bir nefes
Hayata mı rüzgâra mı bir işaret
Es...
İsli bir lamba karşısında
Tek başına
Yatağında alırsın defterini karşına
Yazarsın çizersin
Sitem çekersin şansına
Yaşamak işte
İstediğini ne sen bilirsin
Ne de kimse
Düşün düşün
Onu bunu iyimse
Odanda yaşamak
Defterinde yaşamak
Yatağında hayalinde
Yaşar yaşar bedbin olursun
Uyursun
Gene yaşarsın
Ruyalarda birtakım manasız
Mantıksız yaşamak
Bu günü
Ümitle yaşarsın
Günler geçer
Hatıraylla yaşarsın.
Bir gün bir yol çıkar insanlardan uzağa
Gine yaşarsın..
Övülür yaşarsın,
Sövülür yaşarsın..
Seyfeddin Karahocagil
1959 Van-Başkale-Atlılar köyü
,Dpst yüreklerden Damlayanlar:
Yaşamak nedir. Yaşamak ne değildir?
Heyecansız yaşamak, cansız beden gibidir.
Cansız benden gibi yaşamak, ölü gibi yaşamaktır.
Ölü gibi yaşamak, yaşamak değildir.
Yaşamak bir eser vücuda getirmektir.
Bir eser vücuda getirmeden yaşamak, yaşamak değildir.
Yaşamak öldükten sonra da yaşamaktır.
Bilal Özcan
Seyfeddin KarahocagilKayıt Tarihi : 21.3.2007 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ondokuz yaşında genç bir delikanlının yalnızlık duygularıydı bu şiir. Saiki ise: Van'a giderken, Erzurumda bir ayyaş gece üzerinde sokak lambası bulunan bir direğin dibinde oturmuş, elinde içki şişesi, Etrafına toplanmış kalabalığa geçmiş hatıralarını şişeye baka baka anlatıyordu.. Öğretmen olduğum köyümdeki ilk yalnız gecem de o sarhoş geldi gölerimin önüne ve bu şiir döküldü kelemden bir eski deftere..
dizelere sirayet etmiş ...
belki şimdi yaşamıyordur ama yaşamak dizelerinde anısı var ...
geçmişten ders alarak
geleceğe yönelmek
son nefesini verene dek...........A. UYSAL
TÜM YORUMLAR (36)