Yaşamak Şiiri - Ayşe Tosun

Kınından çıkmış bir bıçak gibi
Çiğ tanesi gibi şeffaf
Pamuk ipliği gibi
Çocuk yüreği gibi narin
Delikanlı gibi ateşli,
Gül gibi yaşamak

Yaşamak deyince dostum
Sahildeki balıkçıyla sohbetim oldu dün
Bu ne sabır ömürden dökülen
Saatlerce beklemek bir alık için
Bu ne sabır
Ona uzun gelmiyor zaman
Oysa bana göz kırması kadar ömür

Çınar kadar yaşasan da
Kelebek kadar yaşasan da
Kaçınılmaz bir son ölüm
İşte bundan dost
Yaşamak diye döküldü bu gün gönlüm

Biliyorum özgür değilim
Yaşamı mengelemişim kelimelere
Kurtulmalıyım
Öğrenmeliyim
Kaybettiklerimi, bulmayı
Sözcüklerde beni anlatmayı
Özgür olmayı,

Dost acı çektim senelerce
Demiyor mu şair acı çekmek özgürlükse
Özgürüz ikimizde

Dost yaşamaktır beraberce
dost dosttur benim yüreğimde
Candır,
Anadır,
Bacıdır,
Kardeş,
Atadır
Sana dost dedim
Özgürlük dosta eştir benim defterinde
Sen dostsun bende

Sen dostum
Sen dostsun yüreğini açan herkese
Bir Yunus, bir Veysel, bir Nazım gibi
Ozansın, şairsin benim zihnimde

Çamurlaşan ilişkilerden uzak
Su gibi pak, güneş gibi parlak,
Ay gibi yalnız, yıldızlar gibi cıvıltılı
Okyanuslar gibi derin,
Gökyüzü kadar engin
Çiçekler kadar güzel
Bir YARDAN özel dostsun bende…