Sussun yalan diller artık kelimeler dursun
Hiç kimse konuşmasın gözlerim konuşsun
Gönüller anlamaz beni öfkemi nefretimi
Kelimeler değil ancak ölüm anlatır beni
Bitsin ruhumun ızdırabı içimdeki isyanlar
Bunun adı yaşamaksa çöpe atın leşimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta