Tohum toprağa düştü,
Toprak tavında.
Ağaçlar tomurcuğa durdu,
Yol alırken mevsim bahara doğru
Yaşama sevinci,
Bahar gibi doldu içime...
Tutkunum yaşamağa,
Yaşamağa değer olduğu için.
Gerisi boş laf....
Çatladı toprağa düşen tohum,
Çiçek oldu ağaçlardaki tomurcuklar.
Meyveye duracak biraz sonra...
Ve mevsim,
Bahara erişti.
Yaşamak ne güzel...
Yaşamak,,
Suyun duruluğu kadar saf;
Tohumun çatladığı an kadar taze,
Ak tomurcuk kadar hilesiz,
Yaşamın anası
Toprak kadar verimli;
Birkaç günlük ömrü olan
Doğadaki bir böceğin yaşamı kadar
Mücadele dolu olmalı.
Kısacası
Ölürken bile yaşamalı...
Kayıt Tarihi : 23.9.2006 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir şarkı vardı 1968'lerde'Boş vermişim dünyaya ben boş vermiş'dönemin gençliğini yaşama boş vermeye çağırırdı.Bugün de benzer şarkılar var.'Çakgıdı' bunlardan biri...Amaçsız,yaşamı umursamayan,geleceğini düşünmeyen,toplumsal yaşam kurallarını umursamayan bir gençlik yetiştirilmeye çalışılıyor.Çünkü,Yedi bin yıldır tarih sahnesinde olan bu büyük ulus,toplumsal değerlerinin yok edilmesiyle vurulmaya çalışılıyor.En büyük önderimiz Atatürk'ten ilham alarak O'nun önderliğinde vatan sever bir gençliğin yetişmesi için öncelikle Milli Eğitimimiz,yeniden milli olma özelliğine kavuşturulmalıdır.Başta İlk öğretim kurumlarımız olmak üzere,'AB'sevdasının verdiği esinle ders programlarının içi boşaltılmıştır. Bu gidişle,daha çok 'çakgıdı'şarkıları yapılarak yeni neslin,malum güçlerin isteği doğrultusunda yetiştirilmeleri sağlanırken,zaman geriye dönüşümsüz olarak geçmiş olacak....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!