Yaşamak Şiiri - Hatem Mahmutoğlu

Tüm acılarımı kaldırmıştım oysa
Bir bir toplamıştım hüzne dair ne varsa
Ulu orta sere serpilmiş her şeyi ayaklarıma
Dolaşmasın diye hep yeniden sil baştan
Diyordum dik olmalıydım olmak zorunda idim

Tevekkül ile yoldaş olup sabır doldurup ceplerime
Yine yeniden sil baştan diye bilemekmiş yaşamak
Çaresizlik diye bir kelime almadan hayata
Sarılmakmış yaşamak

Umut fidanlarını soldurmadan sulamakmış yaşamak
Bazen gökten inen rahmet ile bazen gözden düşen yaşla ile
Rehavete düşmeden yol almak her gün doğumun da yine
Yeniden diye başlamakmış yaşamak

Çocukluk aşkını gözlerine ilk bakışını
İlk kazandıklarını ve olmazsa olmaz deyip kaybettiklerini
Arkanda bırakıp düşe kalka yürümekmiş hayat
Bohçana sarıp sakladığın tüm acılarına inat ile
Tebessüm edebilmekmiş yaşamak