Yaşamak Şiiri - Selva Zeyveli

Nefes almak içinmiş hava

Ben boğuluyorum

İlerlemek içinmiş yol

Ben yerimde sayıyorum

Sevmek içinmiş kalp

Ben nefret ediyorum

Yaşamak içinmiş hayat

Ben hergün ölüyorum

Kırsam hapsedildiğim fanusu

Soluklansam biteviye

Soluklansam kendimce

Açılsam düşlerimdeki ummana

Sarılsam özgürlüğe, anlatsam sana da

Yürüsem çıplak ayaklarla

Çıplak kaldırımlarda

Olsun varsın berelensin ayaklarım

Yürürdüm ya

O zaman hissederdim sevgiyi

Severdim sevmeyi

Beni ben yönettiğimde

Ben, ben olduğumda

Yaşardım yani....