Yaşamak bir incir gibi, meyve verip
Yaşamak bir rüya gibi, arzu dolu
Yaşamak bir insan gibi, bir ömür
Ama yaşamak senin sandığın gibi değil çocuk!
Yaşadığındır yaşamak
Korkma! Karasuların ıssız uğultusuyla topuklarına vurmasından
Bu bir kabus değil, işte budur yaşamak.
Yaralanır bileklerin, kanar ve ağlarsın
İşte hissedersin o an nedir yaşamak!
Susma korkak bir çocuk gibi unutulmuş bir parkta
Bu bir oyun değil ve içinden canlı çıkamıyor insan
Koş titreyip düşünceye kadar ama sakın bırakma
Çünkü ancak bu kadardır ya yaşamak
Öfkelen yüzüne çarpan soğuk rüzgarlara ve tokatlara
Susarsan, durursan kaybolursun çünkü öyle değildir yaşamak...
Haykır gözlerinden dökülenleri, sev sevdalan da...
Susma, çünkü susmak değildir yaşamak
Ölmekten kork ama korkma öldürmekten,
Çünkü bil! Sürükleniyoruz bir karanlığa, adı olmayan yarınlara
Çünkü bil, öldürmedikçe öldürülüyorsun onlarca, onlarla
Ve ölmekten kork ama bil kimse ölümsüz değildir
Çünkü bunlardan ibarettir aslında yaşamak!
Ağlarını örmüş hatıralar zihninin yuvalarına
Ağla gizlice anlayamadığında...
Sonra sus, kabart göğsünü ak ufkun karanlığına
Hep hatırla, geçmez sürsende acı limonlar rüyalarına
İşte bunlardır aslında yaşamak!
Korkma! biter herşey bir gün gelir ve anlarsın
Bunların hepsinin adıdır yaşamak
Üç kelime dört satır okur gidersin..
Kimse ölümsüz değil, işte bunu bilmektir yaşamak.
Kayıt Tarihi : 1.5.2017 02:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!